Tarım ve Orman Bakanlığı, Türkiye’de gıda güvenliğini yakından ilgilendiren pestisit kalıntıları konusunda önemli bir adım attı. Gıdalarda pestisit kalıntılarının maksimum limitlerine yönelik esaslar, yapılan yeni düzenlemeyle birlikte çağın ihtiyaçlarına uygun şekilde güncellendi. Bu kapsamlı değişiklik, Türk Gıda Kodeksi Pestisitlerin Maksimum Kalıntı Limitleri Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik ile Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdi. Yönetmeliğin amacı, hem üretici hem de tüketici için daha güvenli bir tarımsal üretim yapısı oluşturmak, uluslararası standartlarla uyumu güçlendirmek ve ihracat süreçlerinde karşılaşılan teknik engelleri azaltmak olarak belirtiliyor.
KÜÇÜK TURP YAPRAKLARI LİSTEYE EKLENDİ
Yeni düzenleme ile birlikte, aynı maksimum kalıntı limiti (MRL) uygulanacak benzer ürünler listesine “küçük turp yaprakları” da dahil edildi. Bu ekleme, özellikle yapraklı sebze kategorisinde üretim yapan çiftçiler için önemli bir güncelleme niteliği taşıyor. Küçük turp yapraklarının listeye eklenmesiyle, ürün sınıflandırmalarındaki teknik uyum güçlendirildi. Bu değişiklik aynı zamanda üreticilerin hangi kalıntı limitlerine tabi olduklarını daha net anlamalarını sağlayarak denetim süreçlerini kolaylaştırmayı amaçlıyor.
YAPRAKLI SEBZELERDE HASSASİYET ARTIYOR
Yapraklı sebzeler, yüzey temasının fazla olması nedeniyle pestisit kalıntıları açısından hassas bir kategori olarak biliniyor. Bu nedenle limitlerin netleştirilmesi ve kapsamın genişletilmesi tüketici sağlığı açısından da kritik önem taşıyor.
PESTİSİT LİSTELERİ TAMAMEN GÜNCELLENDİ
Tarım ve Orman Bakanlığı, yönetmelik değişikliği kapsamında yalnızca ürün limitlerini değil, pestisit listelerini de kapsamlı şekilde yeniledi. Bu güncelleme ile üç önemli liste tekrar düzenlendi: Türkiye’de kullanımına izin verilen pestisitlerin maksimum kalıntı limitleri yeniden değerlendirildi. Bu çalışma yapılırken uluslararası gıda güvenliği standartları, bilimsel risk analizleri ve güncel toksikolojik veriler esas alındı. Yeni limitler, hem mevzuata uyumu hem de üretim kalitesini artırmayı hedefliyor. Bazı pestisitler için maksimum kalıntı limiti belirlenmesine ihtiyaç duyulmadığı tespit edildi. Bu ürünler, insan sağlığı açısından düşük riskli kabul ediliyor ve Avrupa Birliği mevzuatıyla uyum gözetilerek kategorize ediliyor.
KULLANIMI SONLANDIRILAN YASAKLI PESTİSİT LİSTESİ YENİLENDİ
Türkiye’de kullanımı sona ermiş, ithalatı ve satışı yasaklanan pestisitlere ilişkin liste de güncellendi. Bu liste, özellikle ithalat ve kontroller sırasında güvenilirliğin artırılması amacıyla revize edildi. Yasaklı pestisitlerin güncellenmesi, hem üreticilerin doğru bilgilerle yönlendirilmesi hem de sahada kullanılan tarım ilaçlarının etkin şekilde denetlenmesi açısından önem taşıyor. Yönetmelik değişikliği yalnızca bir teknik düzenleme değil, aynı zamanda Türkiye’nin tarım ve gıda politikaları açısından stratejik bir hamle olarak değerlendiriliyor. Pestisit kalıntıları, hem iç piyasada hem ihracatta en çok incelenen parametreler arasında bulunuyor.
İHRACATTA TEKNİK ENGELLER AZALACAK
Birçok ülke, gıda ürünlerini kabul ederken pestisit limitleri konusunda yüksek standartlar uyguluyor. Türkiye’nin bu güncellemesi, ihracat yapılan ülkelerle mevzuat uyumunu artırarak reddedilen yüklerin azaltılmasına katkı sağlayacak. Yeni düzenlemeyle birlikte üreticiler, hangi üründe hangi pestisit kalıntı limitinin geçerli olduğunu daha açık şekilde görebilecek. Bu durum hem tarımsal ilaçlama süreçlerinin doğru yönetilmesini hem de gereksiz kimyasal kullanımının önlenmesini sağlayacak.
TÜKETİCİNİN SOFRASINA DAHA GÜVENLİ ÜRÜN GELECEK
Tarım ve Orman Bakanlığının yaptığı bu güncelleme, doğrudan tüketici sağlığını korumayı hedefliyor. Pestisit kalıntıları konusunda artan toplumsal hassasiyet de dikkate alınarak, daha güvenli ve denetlenebilir bir sistem oluşturuldu. Düzenlemenin ardından denetimlerin daha etkin yapılması, limit aşımı tespit edilen ürünlerin hızlı şekilde piyasadan çekilebilmesi bekleniyor. Bakanlık, üreticilere yönelik eğitim ve bilgilendirme programlarını da artırmayı planlıyor. Böylece hem tarımsal verimliliğin korunması hem de kimyasal kullanımının minimize edilmesi amaçlanıyor.
